Onthaasten

31-12-2007 - door Hans Oelen (Palaver)

Is het in uw professionele situatie ook het geval, dat je het ene moment keihard moet werken en veel uren moet draaien, omdat het economisch allemaal wat minder gaat en het andere moment is de economische groei er de oorzaak van dat je geen tijd hebt om er een privéleven op na te houden?

Ik hoor het mijn laatste werkgever nog zo zeggen: "Voor dit salaris ga ik je afrekenen op de kwaliteit en het rendement, niet voor het aantal uren wat je daarvoor nodig denkt te hebben!"

U hoeft hier niet hardop te antwoorden, maar mag ik u een paar persoonlijke vragen voorleggen?

* Hoeveel uren werkt ú per week?
* Hoeveel uren bent ú daarnaast thuis nog actief met uw werk bezig?
* Hoeveel uren bent u in het weekend nog met uw werk bezig?

De huidige hang naar acceptatie, luxe, aanzien, mooi huis, grote auto, het continu bereikbaar moeten of willen zijn, lijkt het te winnen van iets anders, namelijk daar waar het werkelijk om gaat, het creëren van de gewenste kwaliteit van leven.

Wie je ook vraagt, iedereen werkt keihard en zegt geen tijd te hebben. Vele privé-agenda's puilen uit van de afspraken, geplande vergaderingen en andere uiteraard zeer belangrijke sociale verplichtingen, 7 dagen per week. Zo zijn anno 2005 ons werk en alle sociale verplichtingen het middelpunt van alles geworden.......of moet ik zeggen dat we dit hebben laten gebeuren?

"Hé hallo, tijd niet gezien......hoe gaat het?"
"Druk, druk, druk. Op de zaak en thuis gaat het geweldig, het loopt als een tierelier!"

Nu even eerlijk en oprecht, gaat het nu werkelijk zo goed of......wat heeft al die drukte u nu werkelijk opgeleverd?
Wat heeft al die drukte u nu werkelijk gekost, wat heeft u moeten inleveren?

Onthaasten
Van Herman Finkers komt de uitspraak: "Kalm an en rap een beetje"

Hoe komt het toch dat we het zelfs als een persoonlijke prestatie ervaren, wanneer we 's avonds steeds als laatste buurman de straat weer inrijden?
Hoe komt het dat we werkdruk en spanning pas signaleren en serieus nemen wanneer het al te laat is?
Hoe komt het dat we aan de aan ons beschikbaar gestelde 24 uren niet meer genoeg hebben?

Is het zo langzamerhand geen tijd om je af te vragen hoe je weer uit dit verwoestende patroon kunt stappen, om vervolgens de levensnorm weer scherp te stellen op waarden als geluk, ontspanning en liefde?

Het sociale en economische voordeel
Onthaastte mensen leven niet alleen plezieriger, ze zijn ook productiever. Doordat ze minder verbeten werken hebben ze een helderder hoofd en werken ze doorgaans effectiever.
Dit zakelijke en economische argument voor onthaasting geeft de tijdgeest een slinger de andere kant op en daardoor wordt voorkomen dat we ons door ons werk gek laten maken.

Graag stuur ik u met deze overdenking morgen uw werkdag weer in.

Hans Oelen, Directeur eigenaar Palaver, 31 december 2007

Stem of voeg dit artikel toe aan: Plaatsen/stemmen op eKudos Plaatsen/stemmen op NUjij Plaatsen/stemmen op MSN Reporter Plaatsen/stemmen op Digg Voeg dit artikel toe aan Del.icio.us Toevoegen aan Furl Voeg toe aan je favorieten op Technorati Voeg toe aan je Google bladwijzers Abonneer je op de RSS-feed van deze site Verstuur deze pagina per e-mail via Feedburner Maak een notitie op deze pagina met Fleck

Reacties op 'Onthaasten'

Kyanna zei op zaterdag 14 februari 2015 om 01:06:
Your post captures the issue perefctly!

Grace zei op donderdag 10 december 2015 om 23:09:
ik sla e wedstrijd van PSV vavonand dan maafr over!@suske: treinen dan maar weer?@Stef: ik ben actief op zoek naar een nieuw woord voor 2011, maar hachelijkheid gaat het niet worden. Op hachelijkheid rijmt geit!@Rene: jij hebt al een fysiek intensieve baan, als schilder, dan is sporten waarschijnlijk minder belangrijk. Voor een kantoorzitter zoals ik is dt andere koek!

Plaats uw reactie bij dit artikel


wordt niet weergegeven
optioneel